Horarios: Luns a sábado (excepto martes) de 10:30 a 14:00 e de 16:00 a 20:30 / Martes de 16:00 a 20:30. Contacto: [email protected] / 981 560 250

Este artigo non está en tenda. Consulta a súa dispoñibilidade no teléfono 981560250 ou escribindo a [email protected]

Carreño, Antonio

Que en tantos cuerpos vive repetido

En una de sus últimas comedias, Lope se presenta bajo la máscara del personaje Belardo. Ya encanecido y viejo, Otón le pregunta, sorprendido: «¿Aún viven Be­lardos?». Este le contesta: "¿No habéis visto un árbol viejo, / cuyo tronco, aun­que arrugado, / coronan verdes renuevos? / Pues eso habéis de pensar, / y que pa­sando los tiempos, / yo me sucedo a mí mismo".
La voz lírica bajo las máscaras de Be­lardo y Vireno (pastores), de Gazul y Zaide (moros), se contrasta, pasados los años, con "ya sacerdote y rey" y "González es mi nombre". Y ya dentro del ciclo de "senectute", con el Reverendo Padre Ga­briel Padecopeo, con el Fabio desconso­lado que añora a su amada, y con el presbítero Tomé de Burguillos. Las múltiples voces tam­bién se personi­fican en los preliminares que preceden a sus obras, en sus referencias y en los paratextos; como autor, como personaje y como lector.
Don Diego de Mojica González ante el féretro del Fénix, exclama: "Yace aquí el cuerpo del varón famoso, / que en tantos cuerpos vive repetido". La pre­sente monografía tira de este hilo a lo lar­go de sus páginas.
  • Editorial: Cátedra |
  • Páxinas: 536 |
  • Dimensións: 135x210 |
  • Idioma: castelán |
  • ISBN: 978-84-376-4118-8 |